Authors |
|
|||||||||||
|
||||||||||||
Supporting Institution |
: | |||||||||||
|
||||||||||||
Project Number |
: | |||||||||||
|
||||||||||||
Thanks |
: |
Cover Download | Context Page Download |
Fulya BENZER 1 , Seval Yılmaz2 , İrfan Demirbaş3
Bu çalışma selenyumun doza, süreye ve uygulanış şekline göre rat karaciğer ve böbrek arginaz aktivitesi üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapıldı. Selenyumun intraperitoneal(i.p) olarak uygulandığı gruplarda uygulamadan sonraki 4, 24, 48, 72 ve 144. saatlerde, ağız yoluyla(p.o) uygulananlarda ise uygulamadan sonraki 6. haftanın sonunda karaciğer ve böbrek dokuları alındı. Arginaz aktivitesi ölçümü için Tiyosemikarbazid-Diasetil Monoksim–Üre metodu kullanıldı. Ağız yoluyla uygulamalarda karaciğerde her iki grubun arginaz değeri kontrolden yüksek çıktı (P<0,05), böbrekte ise yalnızca 0.02 µg/g uygulanan gruptaki yükselme kontrole gore istatistiksel olarak anlamlı bulundu (P<0,05). Se’un arginaz aktivitesini ne kadar sürede maksimum seviyeye çıkardığını ve i.p veya p.o uygulamada en etkili dozu bilmenin L-arginin-NO yolunu arginaz ya da NO lehine çevirmede kullanılabileceği kanaatine varılmıştır.
Fulya BENZER 1 , Seval Yılmaz2 , İrfan Demirbaş3
In this study effects of selenium administered at different doses, by different routes and for different durations on liver and kidney arginase activity were investigated. After intraperitoneally selenium application at 4, 24, 48, 72, 144th hours tissue samples were taken. In PO group, tissue samples were taken at the end of 6thweek. Tiyosemicarbazide-Diasetilmonoxim-Urea method was used to measure arginase activity. In intraperitoneally administered group the highest arginase activity in both tissues was detected at 48 h post administration. At 144 h post administration liver arginase activity was lower than controls (p<0,05) and kidney arginase activity was similar the controls (p>0,05). In PO group, liver arginase activity of both groups was higher than controls (p<0,05) while kidney arginase activity of group receiving Se at the dose of 0.02 µg/g was statistically higher than controls (P<0,05). Determination of optimal dose, period and route of Se administration to maximize ar
Authors |
|
|||||||||||
|
||||||||||||
Supporting Institution |
: | |||||||||||
|
||||||||||||
Project Number |
: | |||||||||||
|
||||||||||||
Thanks |
: |