SUZUKİ’NİN "ANADİL METODU" VE TÜRKİYE’NİN TRAKYA BÖLÜMÜNDE YAŞAYAN MÜZİSYEN ÇİNGENELER

ULAŞ ÖZER¹ , Gönenç Hongur²

Yetenek Eğitimi Japon kemancı ve eğitimci Shinichi Suzuki (1898-1998) tarafından 20. yüzyılın ikinci yarısında geliştirilmiş bir müzik eğitimi felsefesi ve metodudur. 1970’lerin sonları ve 1980’lerin başlarından itibaren dünyanın birçok değişik bölgesindeki müzik eğitimi uzmanlarınca büyük saygıyla karşılan metot ilk olarak ABD, Kanada ve Avustralya gibi Pasifik ülkeleri olmak üzere Avrupa ve birçok Afrika ülkesine hızla yayılmış, başlangıçta keman eğitimi için geliştirilmiş olmasına rağmen pek çok enstrümana ve ses eğitimine ve hatta matematik, edebiyat, resim eğitimine uyarlanmıştır. Türkiye’nin Trakya Bölümünde yaşayan Çingeneler, dünyadaki diğer pek çok çingene topluluğu gibi müzisyenlikleriyle tanınır ve Suzuki’nin eğitim felsefesi ile Çingenelerin yaşantısındaki müzikal öğrenme süreci arasındaki benzerlik oldukça dikkat çekicidir. Bu çalışmada doküman inceleme yöntemi kullanılarak Çingenelerin müzikal yaşantısı ve Suzuki’nin Anadil Metodu hakkındaki yazılı literatür incelenmiş, iki öğrenme süreci arasındaki benzerlikler ortaya koyulmuş ve yetenek olgusunun aslında göz önünde olan fakat bilinçli ya da bilinçsiz olarak görmezden gelinen iki özelliği, yeteneğin toplumsallığı ve öğrenilebilirliği tartışılmıştır. Bu çalışma, Çingenelerin müzikal yaşantısı ve Anadil Metodu’nun, öğrenme süreçleri bağlamında birbirine oldukça benzediğini göstermektedir.

Keywords
Müzik Eğitimi, Suzuki , Çingeneler, Anadil Metodu, Yetenek Eğitimi ,