ABDÜLHAK HAMİT TARHAN’IN ANILARINDA PARİS

Ali ALGÜL¹

Abdülhak Hâmit Tarhan (1852-1937) uzun yaşamına karşın Tanzimat dönemi ikinci kuşak edebiyatçıları arasında yer almaktadır. Şiir ve tiyatro alanında yazdığı yapıtlarıyla tanınır. Şiirlerinde ölüm, aşk, metafizik ve doğa temalarına ağırlık verirken öte yandan da varlık ve yokluk üzerinden felsefi konulara girer. Yeni Türk şiirinin kurulmasında getirdiği temalar ve biçimdeki denemeleriyle Tanzimat’tan Servet-i Fünûn’a giden yolda bir geçiş görevi yapar. Abdülhak Hâmit, uzun yaşamı boyunca başından geçenleri anılarında dile getirir: Kendi özel yaşamına ait eğitimi, ailesi, evlilikleri, eserlerini nasıl yazdığı; başta edebiyat sanatı olmak üzere, dünya ve Türk edebiyatında öne çıkan isimler, akımlar; gördüğü, gezdiği ve görev yaptığı İngiltere, Fransa gibi dünyanın belirli ülkeleri ve Londra, Viyana, Tarhan ve Paris gibi başkentleri. Çalışmada bu konulardan Hâmit’in Paris’le ilgili anıları irdelenmiştir. Bu bağlamda Paris’e gidişinde etkili olan Hoca Tahsin Efendi, Paris’le ilgili düşünceleri, Paris’te yaşadığı aşkları ve ekonomik sıkıntıları, Fransız edebiyatı ve edebiyatçıları hakkındaki düşünceleri, Fransa’da bulunduğu sırada yazdığı Nesteren gibi yapıtları ele alınıp açıklanmıştır.

Keywords
Abdülhak Hâmit Tarhan, Paris, Anı, Edebiyat, Şiir ,